Funtsezkoa da generoari buruzko prestakuntza areagotzea, sentsibilizatutako, berdintasunarekin konprometitutako eta diskriminazio-egoerak detektatzeko gai diren profesionalak lortzeko.
Araudietan izandako aldaketak, emakumeen eta gizonen arteko berdintasunean egindako aurrerapenak, eta emakumeek irabazitako esparruak gorabehera, komunikabideek eta publizitateak ematen duten emakumearen irudiak oso estereotipatua izaten jarraitzen du.
Komunikabideen aniztasunak eragina du gazteengan
Hala, eduki mediatikoek emakumea ez gaizki trata-tzea, ez umiliatzea edo mendekotzat ez aurkeztea, eta, era berean, emakumeez eta gizonez ematen den irudia bat etortzea lortu nahi dugun errealitate sozialarekin lortu behar da. Nolanahi ere, komunikabideek profesional prestatuak behar dituzte berdintasun-gaien tratamendua zeharka hobetzeko, eta, gainera, benetako konbentzimendua behar da, komunikabideen konpromisotik haratago, beharrezkoa baita esparru guztietan lan egitea, oraindik ere gizonen eta emakumeen artean desberdintasun-egoera enkistatu asko daudela ikusarazteko.
Nahiz eta berdintasunak gizonak zein emakumeak inplikatu behar dituen, errealitatea da oraindik ere badirudiela feminismoa emakumeen kontua dela gizonena baino gehiago. Hori dela eta, Berdintasun Ministerioak “betebehar gisa” irakatsi nahi du genero-ikuspegia informazioetan, eta ez “aukera gisa”, Indarkeria Ma- txisten aurkako Estatu Estrategian jasotzen denez. Dokumentu honen ardatz estrategikoetako bat komunikabideekin, ikus-entzunezko sektorearekin eta publizitatearekin aliantzak sendotzea da.
Irene Monterok zuzentzen duen sailak testuan adierazi duenez, “ez dago praktika horiek zuzen-tzera edo zigortzera formalki dei-tzen duen mekanismorik”, eta, beraz, uste dute “beharrezkoa dela genero-ikuspegia duten komunikazio-kode etikoak txertatzea, erresistentziak hausten dituztenak”.
Berdintasuna bultzatzea
Nola bultza dezakegu genero-berdintasuna komunikabideetan? Hasteko, informazio guztietan emakumeen ikusgarritasuna areagotu beharko litzateke, batez ere ordezkaritza txikia duten sektoreetan.
Gainera, hizkuntza inklusiboaren erabilera sustatu behar da, bi generoak hitz neutroekin eta izen kolektiboekin biltzen dituzten terminoak erabiliz, pertsona guztiak ikusaraziz eta sexu-aniztasuna irudikatuz.
Funtsezkoa da ere generoari buruzko prestakuntza areagotzea, sentsibilizatutako, berdintasunarekin konprometitutako eta diskriminazio-egoerak detektatzeko gai diren profesionalak lortzeko. Emakumeek kirolean duten presentzia normalizatzea ezinbestekoa da, gazteen artean interes handiena sortzen duen ataletako bat delako eta desberdintasun asko antzematen direlako. Erredakzioetan beharrezkoa litzateke estaldura desberdinetako gaien esleipen sexista ezabatzea, batez ere kirolean. Emakumeen iritzia heren bat baino gutxiago da komunikabideetako iritzi-guneetan (zutabeak, solasaldiak). Beharrezkoa da atal horietan emakumeen enpresak gehitzea.
Komunikabideak eta kirol-estaldura oso tresna indartsuak dira generoari eta aniztasunari buruzko arau eta estereotipoei forma emateko. Horregatik, komunikabideen aniztasuna handitzeak gazteei etorkizunerako aukera hobeak ematea esan nahi du.