Formula finkatuta dago, nahiz eta ikastetxe bakoitzean egunero abentura berri bat izan. Ikasgela eszenatoki bihurtzen da 20 bat minutuz. Baina ez dago laugarren paretarik. Antzezpenaren ondoren, antzezleek eta ikusleek galderak eta informazioa partekatzen dituzte, ez bakarrik ikusitakoari buruz, baita antzerkiari buruz ere, oro har, kulturari buruz, lanbideei buruz, lan-baldintzei buruz, lurraldean dauden prestakuntza- eta antzezpen-espazioei buruz, eta abar. Hori guztia 16 eta 20 urte bitarteko gazteekin batera. Oro har, horretan datza Pixkat proiektua, Gasteizko Pez Limbo konpainiak duela sei urte hasi zuena.
Izan ere, Gasteizko Udalaren eta Arabako Aldundiaren Kultura arloen laguntzarekin, 2021eko edizioa abian da aste hauetan. Pandemiak baldintzatu egiten du, baina ez du eragozten. “Iaz egin bagenuen, imajinatu orain”, dio irribarre batekin Eduardo Hernando taldeko arduradun eta sortzaileak.
Gasteizen, Ekialde, Armentia Ikastola eta Inmaculada-Abetxuko ikastetxeek proposamena onartu dute dagoeneko, institutuek eurek eskatuta. Eta bidea abendura arte jarraituko da Zabalgana, Egibide-Jesús Obrero eta Los Herránen. Arabari dagokionez, Trokoniz, Kanpezu, Murgia, Agurain eta Lapuebla de Labarcara iritsiko da zikloa. Espazio bakoitzak Pez Limbok eskaintzen dituenen artean ikusi nahi duen obra aukeratzen du, eta programazioaren garapenerako El Mono Habitado, Kokreta Teatro eta Kabia Teatro taldeek ere parte hartzen dute.
“Umea nintzenean odoldun letra hori sartzen bazen, hona hemen letra jolasa sartzen dela”, dio Hernandok. Komediatik egunerokotasunaz hitz egiten duten lan laburren bidezko kontaktu zuzen hori da Pixkatek, lotura horretatik abiatuta, haratago joateko aukera ematen duena. Kulturaren, espiritu kritikoaren eta adierazteko beharraren garrantzia transmititu nahi da, eta gazteekin ere hitz egiten da, bizitzako une honetan, askok beren bideak erabakitzen ari baitira, batez ere sektore eszenikoari lotuta dauden baina ez bakarrik dauden lanbideak. Formula horren bidez, halaber, gazteek gertuko pertsonak ikustea lortu nahi da, haiek bezalaxe. Hori guztia Josune Vélez de Mendizabal aktoreak dioen bezala, ekimenean parte hartzen duten konpainientzat ere interesgarriak baino gehiago diren gogoetak sortzen diren giroan.
Osasun-egoerak are gehiago markatzen du ikastetxeetan interpreteen, ikusleen eta irakasleen arteko gogobetetasuna. Une honetan, “Maiatzeko zirimiria bezala erortzen ari gara”. Espero izatekoa da arte eszenikoak adin horietako pertsona askoren egunerokotasunetik desagertu ohi diren adinetan ere egotea. Hori gertatzeko, errealitatera ondo ainguratutako istorio bezain ezinezkoak partekatzen ari dira, hala nola Homo Amabilis, Ahoy, ¿Espinazo o callos?, Camino jauna, Gizaunka, Boxers, Hiroshimako Zuhaitza eta Oilo Ama. Umorea ibilgailu izanda, dena lor daiteke. Pertsonen arteko solasaldiaren hurbiltasunarekin, baita ere. Seigarren edizioa abian da.