Handia filmerako Altzoko erraldoiaren karakterizazioa Eneko Sagardoy aktorearekin adostutako lan baten emaitza izan zen. Efektu berezietan aditua den Gorka Aguirrek eta bere taldeak bere belarri eta besoetarako luzapenak diseinatu zituzten, baina baita bere gorputzaren morfologia aldatzen zuen jantzi bat ere, non basoan zehar metro erdiko altuera ematen zioten zangoekin korrika egiteko bezain eroso sentitu zen.
Antzezle durangarrari Goya saria emateaz gain, Gorka Aguirrek Makillaje Onenaren saria jaso zuen. Dummy eta animatronicsen fabrikazioan maisu, Gernika, Loreak eta Lasa eta Zabala filmetan parte hartu du bizkaitarrak. “Gure makillajea brotxa eta pintzel baten karakterizaziotik haratago doa, eta ez du merezi”, esan du ostegun honetan FANT Fantasiazko Zinema Jaialdian eskainitako makillajearen efektuei eta zinearen efektuen karakterizazioari buruzko masterclass baten aurretik.
Agar Martinez de la Hidalga bere taldeko kideak lagunduta, Gorka Aguirrek protesi bat egin du zuzenean makillaje eta zine eskoletako lagunen aurrean. “Walking Dead bezalako telesailetan asko erabiltzen den baliabidea da, zonbi lotsagabea da, hortzak kanpoan dituena”, esan du Alvar Martinez de la Hidalga modeloak eramango lituzkeen hortzak erakutsi aurretik.
Ondoren, silikonazko protesikoa edo foam latex bitsa erakutsi ditu, interpreteak zahartzeko edo gizentzeko ekoizpenetan sarri erabiltzen den materiala. Izan ere, aktoreen karakterizazioak bolumena eskatzen du, makillajetik harago, eta orduan sartzen dira jardunean. Gainera, dummyak egiten dituzte, gorpuak antzezteko erabili ohi diren giza eta animalia-itxurako panpinak, edo animatronicak, izaki bizidunak simulatzen dituzten panpina artikulatuak, benetakoak nahiz irudimenezkoak, igorgailu edo kableen bidez.
Masterclass-erako, Aguirrek parte hartu duen azken ekoizpenetako materiala eraman du, besteak beste, El internado, Amazon Primeren seriea, edo Ospel, FANT lehiaketan egindako film laburra. Hala ere, bere ibilbidearen hastapenak duela urte asko hasi ziren, familiako gozotegian lan egiten zuenean, nondik marrubizko siropeak eta gelatinak ateratzen zituen esperimentatzeko.
“Autodidakta naiz. Garai hartan ez zegoen sare sozialik eta Frantziatik etorritako aldizkariekin hasi ginen “, aitortu du 90eko hamarkadako beldurrezko zinematik edaten zuen karakterizazio adituak. “Argazkiei begira geratzen nintzen, hau eta bestea nola egingo zen galdezka”, azaldu du. Garai hartan ezagutu zituen Koldo Serra, Borja Cobeaga eta Nacho Vigalondo, EHUn ikus-entzunezkoak ikasten ari zirenak. “Gauzatxoak eskatzen hasi zitzaizkidan, eta gauza batek bestera eraman ninduen”, azaldu du Aguirrek.