Ez dadila dantza gelditu

Kultur sektorearentzat urte zaila izan ondoren, dantzaren Nazioarteko Eguna ospatu zen atzo, “Hauskortasun” une batean murgildutako erakustaldi eta jarduerekin, eta, aldi berean, garai berrietara egokitutakoekin.

“Dantzako profesionalak zaretenez, pentsa ezazue pandemia, entzierroa eta etxeratze-agindua zein egoeratan dauden. Jendeak orain behar ditu eta krisi honen ondoren beharko ditu. Txerto bat sortu arimaren birusaren aurka: badakizue nola dantzarazi jendea. Entzun deia: erantzun! “. Horiek dira Alkis Raftis Dantzaren Nazioarteko Kontseiluko (Cid) presidenteak atzo mundu osoko dantzariei zuzendu zizkien hitzak, Dantzaren Nazioarteko Eguna dela eta.

Izan ere, dantzak “hauskortasun” garai batean ospatu zuen bere eguna, eta diziplina horren antzezpenek ez dute gainditzen Espainiako arte eszenikoen funtzioen % 4. SGAE urtekariari dagozkion datuak dira, Espainian 2019an pandemiaren aurreko munduan egindako 50.866 funtzio inguru – Horietatik 2.160 dantza-proposamenak ziren –. Ziurrenik, iazko balantzea okerragoa izango da. Kulturaren sektoreak bizi duen gerra hotzaren eta krisiaren aurrean, dantzaren sektoreak eskatzen du diziplina hori espazio publikoetan gehiago programatzea, eta esparru espezifikoak sortzea hura sustatzeko, prestatzeko eta erakusteko.

Nafarroako Dantza Eskolatik, Ainara Aramendia Elizalde zuzendariak honako hau dio: “Dantzaren alde borroka egiten dugunak gutxi izan arren, indartsuak gara, maite dugulako eta beti bertan egoteko borrokan jarraituko dugulako”. Urte zail honetan, ikastetxeari bere burua berrasmatzea egokitu zaio, eskatutako segurtasun-neurrien eta protokoloen arabera eskolak eskaini ahal izateko, eta orain, ia ikasturtea igarota dagoela, balantzea oso positiboa da: “Eskolan birusaren kutsaduraren % 0ko intzidentzia izan dugu”.

Nafarroako Gobernuko Lan Arriskuen Departamentuaren gidalerroen arabera, EDNren Kontingentzia Protokoloaren pean egindako lanaren emaitza da. “Ikasle eta eskolako langile guztiek maskara nahitaez erabiltzea, ikasgelak aireztatzea eta guztien arteko distantzia funtsezkoak izan dira”, azaldu du Aramendiak. Era berean, higieneari eta desinfekzioari dagokienez egindako lana gogorarazi du, baita norabide-noranzkoak edo eraikinaren sarrera eta irteerak markatzen dituzten infografiak eta seinaleak ere.

Halaber, nabarmendu du zerbitzu ona ematen lagundu dutela “teknologia berrien ikastaro espres horiek, ikasle konfinatuarekin irakaskuntza- eta ikaskuntza-prozesua hartu eta jarraitu ahal izateko”. Azaldu duenez, ikastetxeko taldeak ez dio inoiz horrelako egoera bati aurre egin: on line eskolak, emanaldiak eta streamingak izan ditu, eta lagungarri izan dira ikasle konfinatuek ikastaroaren haria gal ez zezaten. Dinamika digitala ezin da iraunkorra izan: “Badakigu on line dantzaren irakaskuntzak denbora gutxirako balio duela; izan ere, ikasle zein irakasleek bertan egon behar dugu, azken horrek mugimendu bakoitza behar bezala gauzatu dadin gidatzeko eta zaintzeko”.

Behin urtea amaituta, Aramendiak esan du erronkarik handiena etortzeko dagoela: “Ikasturte amaieran gaude eta, beti bezala, gure lana jendaurrean erakutsi nahi dugu eta 2021eko gala egingo dugu”. Ekitaldia Navarro Villosladan egingo da eta osasun neurri guztiak hartuko dira. Ia 300 ikaslek parte hartuko dute, txanda ezberdinetan, baina streaming bat egingo dute ekitaldia jarraitu ahal izateko.

Haizea elkarteak ere ez dio ixten kalean dantza erakustaldia egiteko aukerari, eta, azkenean, maiatzaren 23an, igandea, egingo dute, Taxonar kaletik gertu dagoen plaza batean. Elkarteko kide diren eskoletako seik hartuko dute parte, Arantxa Villanueva presidenteak azaldu duenez, 13 dantzari talde txikiekin. Segurtasun neurri gisa, aurten sarrera kontrolatuko dute eta gonbidapenak banatuko dituzte eskoletan.

“Kaleko programazio osoa bezala, aurreskua izango dugu sartzeko, dantzari batekin eta biolin batek interpretatuta, eta honakoa egongo da: flamenko modernoa, klasikoa… denetarik dago”, aurreratu du Villanuevak, eta aurten, aldiz, ohiko gala ospatzeari uko egin diotela adierazi du, “Orain mugitzen ari garen edukierarekin bideraezina baita, hainbeste ikasle eta dantzari biltzea…”.

Eta gero? Aurretik geratzen diren helburuei begira, Ainara Aramendiak esan du “urtetik urtera kalitatezko dantza gehiago” programatzen dela, eta egin beharko litzatekeena “ulertuko duen publiko bat izatearen alde lan egitea” dela, “Dantza batzuetan arteetan gutxien ezagutzen dena baita, baina ez dut uste dantzaren biziraupena arriskuan jartzen duenik”. Etorkizun horretan, dantza-proposamenetarako espazio handiago baten falta sumatzen da, eta hori “beti berrasmatzen gara eta dantzaren agertokiaren kontzeptua aspaldi aldatzen dugu”, deitoratu du Aramendiak, “Harentzako espazio espezifikoekin amets egiten jarraitzen dugu, zati tekniko oso zehatzak behar baititugu”. Eta gaurkoa bezalako jardunaldiek aldarrikapen horiek agerian uzten dituzte, dantza kalera ateratzen den eta etengabe gelditzen den egun batean.