Gaur egungo teknologiak eta, bereziki, telefono mugikorrek, eragin handia izan dute gure eguneroko ohituretan. Mugikorren gehiegizko erabilerak tekno-mendekotasun bat sortu du gizartearen baitan oro har, baina batez ere gazteen artean.
Mugikorra naturaltasunez erabiltzen dute, jaio zirenetik teknologia hori guztia eskura izan baitute. Mugikorraren gehiegizko erabilera horrek eta horren mendekotasunak oso ondorio kaltegarriak ditu haien osasun fisiko eta mentalean, eta, beraz, beharrezkoa da arazo horri aurre egiteko esku hartzea.
Gazteen artean mugikorra gehiegi erabiltzeaz hitz egiten denean, ia obsesiboa den zerbaiti egiten zaio erreferentzia. Beren mugikorretik inoiz aldentzen ez diren pertsonak dira; etengabe egiaztatzen dituzte jakinarazpenak sare sozialetan, edo pantaila txiki horri begira denbora gehiago pasatzen dute aurretik pasatzen zaien beste edozerri begira baino. Jokabide horiek izendatzeko, gailu teknologikoen gehiegizko erabilera eta erabilera patologikoa definitzen duen tekno-mendekotasun terminoa sortu da; gailu horiek mugikorrak eta ordenagailuak izaten dira, besteak beste.
Nahikoa da garraio publikoan ibiltzea horretaz jabetzeko. Erabiltzaile gehienek burua beherantz makurtuta izaten dute mugikorrari begira, inguruan zer gertatzen den jakin gabe. Beren mugikorrak ematen dien bakardadea nahiago duten pertsonak dira, unibertsitateko ikaskideekin sozializatu eta elkarrizketa atsegina izan ordez; horrek guztiak gizarte-isolamendua eragiten du.
Ondorio negatibo fisiko eta psikologikoak
Baina mugikorrarekiko mendekotasun horren ondorio arriskutsuenetako bat gidatu bitartean WhatsApp mezuak idazten ari diren pertsonengan ikusi daiteke; mugikorraren pantailari begira edo hitz egiten egoten dira, eta horrek ausarkeriaz gidatzea eragiten du. Hala, haien eta inguruan dauden guztien bizitza arrisku larrian jartzen dute.
Haien ordez denetarik egiten duen gailu bat etengabe erabiltzeak era guztietako ondorio negatiboak dakartza, eta fisikoak zein psikologikoak dira. Fisikoei dagokienez, mugikorra etengabe erabiltzeak arazoak eragiten ditu artikulazioetan, batez ere hatzetan eta eskumuturretan; betaurrekoak erabiltzen hasteko moduko ikusmen-arazoak sortzen ditu, eta pisua handitu eta obesitatea areagotzen du, sedentarismoaren ondorioz. Eragin psikologikoari dagokionez, ikusi da lo egin baino ordu erdi lehenago edozein gailu elektroniko gehiegi erabiltzeak ondorio oso kaltegarriak izan ditzakeela gure loaren kalitatean: loezina eta loarekin lotutako beste nahasmendu batzuk eragin ditzake. Era berean, mendekotasun horrek zuzenean eragiten dio garunari, eta sormenean eta arazoak konpontzean inplikatutako garun-jarduera lokartzen du. Gizabanakoa gailu baten mendeko bihurtzen du. Gailu hori gabe, gizakiak hogei mende iraun ahal izan du bizirik.
Prebentzio goiztiarra
Berriki egindako azterlan askotan, gazteen artean telefonoak gehiegi erabiltzeak epe laburrera edo ertainera izan ditzakeen ondorioak neurtzen saiatu dira, eta, lortutako emaitza gehienetan, arreta berezia jartzen da prebentzio goiztiarrean, arazo hori konpontzeko.
Azpimarratu beharra dago telefonoa bera ez dela arazoa; arazoa da haren erabilera neurrigabea eta biltegiratzen duen eduki guztia. “Klik” bakar batekin, gazteek bizitza sozial osoa, kontaktuak, aplikazio gogokoenak eta Internet eskura ditzakete. Teknologien gehiegizko erabilerak mendekotasuna izaten du ondorio, eta beste droga batzuek bezala, eragin oso negatiboa izan dezakete gazteengan. Beharrezkoa da mugikorraren erabilera egokia eta koherentea erregulatzeko arauak ezartzea eta betetzen direla ziurtatzea.