Crossover Jaialdia: ederra eta izugarria

“Lehen hildakoa beti Gipuzkoan agertzea gustatzen zait”. Horrela egin zuen atzo Noelia Lorenzo Pino idazle irundarrak Crossover jaialdiaren laugarren edizioaren inaugurazio mahai-inguruan, telesail eta plataformen gorakadari buruzko begirada kritikoa inprimatzen duen jaialdian. Lorenzo Pinok Mikel Santiago eta Ibon Martinekin hitz egin zuen atzo Tabakalerako zineman, Ruth Perez de Anucita Zinemaldiko Komunikazio zuzendariak moderatuta.

Hiru idazleek hainbat ezaugarri komun dituzte, 70eko hamarkadaren erdialdean jaio ziren eta 2013tik aurrera izugarri emankorrak izan dira, genero berean beti: nobela beltza. Crossoverrek bere programazio berria inauguratu zuen El paisaje del crimen izeneko mahai-inguru batekin. Bertan, hizlariek inguruak noir-ean hartzen duen garrantziaz hausnartu zuten. Literatura mota hori, Pérez de Anucitak gogoratu zuenez, “Ederraren eta izugarriaren artean” mugitzen da. Gaua, Filminen eskutik Laëtitiaren lehen bi atalen proiekzioarekin amaitu zen, Laëtitiaok Ivan Jablonkaren gizonen amaiera egokitu zuelarik.

Hiru idazleentzat espazioak, maila jakin batean, ekintza determinatzen du, nahiz eta egia den guztiek ez diotela berdin heltzen paisaiaren gaiari idazterakoan. Santiagok Irlandan kokatu ditu bere pertsonaiak – Tremore Beachen azken gauean –, Mediterraneoan – Tom Harveyhen uda bitxia eta oraintsuago gezurtian Euskal Herrian egin du, hori bai, fikziozko udalerri batean. “Lagun batek esan dit nire istorioak beste leku batzuetan girotu arren ez diodala inoiz utzi Euskal Herriko idazteari”, esan zuen atzo Portugaleteko idazleak.

“Historia puzzle bat bezalakoa da, eta bakoitzak ahal duen moduan konpontzen du”, esan du Santiagok. Batzuk izkinetatik ebazten hasten diren bezala, beste batzuk erdigunetik ebazten hasten diren bezala, idazle hauek ere metodo ezberdinak erabiltzen dituzte. Aipatu bezala, Irungo egileari gustatzen zaio delituaren gorpua lurralde horretan deskubritzea, nahiz eta gero ikerketak protagonista nagusiak, Eider Chassereau eta Jon Ander Macua ertzainak, Galea lurmuturreko (Bizkaia) luxuzko urbanizazio bateraino eraman, La estrella de cinco punta bere azken lanean gertatzen den bezala. Lorenzo Pinoren ustez, lehenik eta behin bilbea eta pertsonaiak konpondu behar dira, psikologian sakondu, eta gero girotzea iritsiko da. Ibon Martinek, Superventa autore donostiarrak, bere azken lana girotu du, La hora de las Kaiotas en Hondarribia. “Lehenengo gauza paisaia da, askotan bisitatuko dudan lekua da”, esan zuen, baina bere azken lanerako mentalki bidaiatu behar izan zuen, 2020ko konfinamenduaren ondorioz. Argumentuan espaziorako duen garrantzia adierazteko, beste adibide bat jarri zuen: Martinek Oñatin girotutako eleberri bat idatzi nahi du, baina oraindik ez da istorioa sortu. “Ea norbaitek zerbait kontatzen didan”, esan zuen txantxetan.