José Antonio Vitoriak bakardadearen “pandemia” pairatzen duten pertsonak erdigunean jartzen dituen proiektu bat aurkeztu du Giza Eskubideen Zinemaldian.
Bilatu gabeko bakardadea ikustaraztea
Giza Eskubideen Zinemaldiak Ados Teatroa eta Bidebitarte Kooperatibaren Giza Filmoteka proiektuko astelehen, astearte eta asteazkeneko saioen aurretik hiru mikro-film labur proiektatuko ditu, José Antonio Vitoria zuzenduta, Ados Teatroa eta Bidebitarte Kooperatibaren Giza Filmoteka/Filmoteca Humana proiektuaren baitan. “Pandemia isil bat”, “nahi ez den bakardadearena”, ikusaraztea bilatzen duen ekimena da. Victoria Eugenian emandako prentsaurrekoan Vitoriak azaldu duenez, gizartearen % 20k pairatzen du horrelako sufrimendua. “Oso gauza basatia da”, ziurtatu du Vitoriak, eta gaineratu du gehien eragiten dien biztanleriaren sektorea 25 urtetik beherakoak direla, hirugarren adinekoen atzetik. Egoera honek eraginda, Erresuma Batuko eta Japoniako gobernuek, adibidez, Bakardadearen Ministerioa dute.
Askotariko profilak
Giza Filmategiaren proiektuak mikrodokumentalen bilduma bat du ardatz, eta bertan, era batera edo bestera, gaitz hori pairatzen duten protagonistak atzematen dira. Oso profil desberdinak dira: batzuek familia faltak eragindako bakardadea pairatzen dute, beste batzuek migratzaileak direlako; batzuek emakume zaintzailea izateagatik sufritzen dute, eta badira menpekotasun izugarri baten ondoren bakarrik geratu direnak ere.
Proiektu zabalagoa
Giza Filmoteka/Filmoteca Humana zinemaren alorretik haratago hedatzen den proiektua da. Alde batetik, errealizadoreak balioesten du 50 minutu inguruko dokumental bat editatzea, hainbat testigantza biltzen dituena, horretarako materiala badagoela uste baitu.
Gainera, kontakizun hauekin 52 hertzio izeneko antzezlan baterako testuak osatzen ari dira, 52 hercios izenekoa. Giza Eskubideak Eszenara sarearen lan-ildoaren testuinguruan, Ados Teatroak zuzenduta.