Film honek Nevenka Fernándezen kasu enblematikoa berrikusteaz gain, 2000. urtean Espainian sexu-jazarpenagatik politikari bat salatu zuen lehen emakumea bihurtu zena, Espainiako gizartean genero-indarkeriaren azpian dauden inplikazio sozial eta kultural konplexu eta sakonak ere jorratzen ditu.
Orduko Ponferradako alkate Ismael Alvarezen aurka jarritako salaketaren ondorioz, bederatzi hilabeteko espetxe-zigorra ezarri zioten, baita isuna eta kalte-ordaina ere salatzaileari. Emaitza judizial horrek aurrerapen bat ekarri zuen Espainiar estatuko jurisprudentzian; hala ere, ez zuen lortu Nevenkak une kritiko hartan behar zuen babes soziala ematea. Horren ordez, azterketa publiko sakon batean harrapatuta aurkitu zen, eta horrek Espainiar estatutik alde egiteko erabaki zaila hartzera eraman zuen,
ingurune seguruago baten bila.
Filmak biktima inguratu zuen mesfidantzaren eta arbuioaren testuingurua erakusten du. Icíar Bollainek argi eta garbi azaltzen du erasotzaileak errealitatea desitxuratzen zuen kontakizun bat nola eraiki zuen, Nevenka pertsona ezgai eta desleial gisa aurkeztuz. Estrategia horren helburua ez zen salaketa deslegitimatzea soilik, emakumeek jazarpen-egoeretan aurre egiten dioten birbiktimizazio-eredu komun bat ere islatzen zuen, gaur egungo gizartean oraindik ere dirauen fenomeno bat.
Txalo zaparrada
Donostiako Nazioarteko Zinemaldian Soy Nevenka filmaren estreinaldiak oihartzun handia izan zuen ikusleengan, eta Nevenka Fernándezi harrera egin zioten txalo zaparrada batekin, elkartasuna eta errekonozimendua adierazteko. Keinu horrek Nevenkaren esperientzia baliozkotzeaz gain, jazarpenari eta genero-indarkeriari buruzko pertzepzio sozialaren aldaketa ere adierazten du. Txaloak kontzientzia kolektiboaren bilakaera adierazten du, gizartea gai horien inguruko isiltasuna iraunarazi duten aurreiritziak eta estigmak desegiten hasi dela iradokiz.
Filmaren harrera positiboa eraldaketa sozialaren testuinguru zabalago batean kokatzen da, non biktimen ahotsak gero eta gehiago entzuten eta babesten diren. Zentzu horretan, Soy Nevenka filmak sufrimenduz eta ausardiaz beteriko istorio bat dokumentatzeaz gain, emakume guztientzako ingurune bidezkoago eta seguruagoa eraikitzeko erantzukizun kolektiboari buruz hausnartzeko katalizatzaile gisa ere jarduten du.
Soy Nevenka dokumentalaren mezu nagusia ekintzarako deia da, eta jazarpenaren eta diskriminazioaren aurkako borroka amaitzetik urrun dagoela gogorarazten du. Nevenka Fernándezen istorioa erresistentziaren sinbolo bihurtu da, askotan, jazarpen- eta genero-indarkeriako kasuetan zigorgabetasuna ahalbidetu duen sistema baten aurrean. Filmak ikuslea bere sinesmen eta jarrerei aurre egitera gonbidatzen du, bidegabekeria horiek desagerrarazteko konpromiso kolektibo baten beharra azpimarratuz.