Hiru urte igaro dira Chill Mafiak, azken urteetako musika proposamen interesgarrienetako bat duen talde artistikoak, euskal eszena irauli zuenetik ‘Gazte arruntaren koplak’ lanarekin, Xabier Leteren klasikoaren bertsio “berezi eta apartarekin”. “Erraldoiak dira lagun eta sortzaile talde honek ordutik egin dituen urratsak”, “Estatuko hiri-panoramaren proposamen sendo eta apurtzaileenetako bat” bezala ezartzea lortu arte. Orain, “bereizgarri dituzten zintzotasun eta benetakotasunarekin”, desegitea iragartzen dute, Oso Politatik azaldu dutenez.
Etapa amaiera honi Agur eta ohore x allá da agurraren argitalpenarekin egingo diote aurre. Bederatzi gairen arteko nahas-mahasean, “musika-lurralde berriak esploratzeko duten kezka eta hiriko erritmoek eta folkloreak esku har dezaten eta beren letra probokatzaileei eta jargoi bakarrari aterpe ezin hobea eman diezaioten duten talentu ukaezina” erakutsiko dute.
Azken diskoa
Agur eta ohore x allá se va la despedida bere ibilbide labur baina, askorentzat, bikainaren amaiera gisa balio duten bederatzi kantuk osatzen dute. Horien artean, ‘Merezi Ote’ nabarmentzen da, Gontzal Mendibilen kantu enblematikoaren bertsio garaikidea, nolabait zirkulua ixten duena, ia musika eszenan sartu ziren modu berean agurtzen baitira. Jatorriz 80ko hamarkadan sortua, ‘Merezi Ote’ ren ezaugarri nagusia, bere letra oroigarria eta euskal nortasun kulturalarekin duen lotura sakona da. Chill Mafiak “bere estilo berezia eta originala uztartuz irudikatu du”, eta, horrela, bere esentzia poetikoa errespetatzen duen bertsio bat sortu du, estetika moderno batera egokitzen duen bitartean.
Mixtapek ere “kolaborazio lehergarria” du: Nerve Agent bere garaikide albacetearrena, ‘Hombre Clavo’ kantuari energia paregabea ematen diotenak. Rap, elektronika, trap eta folk taldeen konbinazioak taldearen nortasunaren ezaugarrietako bat izaten jarraitzen du, eta horiek guztiak “jarraitzaile askok irrikaz espero zuten elkartze hau jasotzen duen esaldi harritsuen” gai honetan aurkitzen ditugu.
Kantu berri horien artean, ‘Puta Ripagaña’, fandango, jota eta elektronika nahastuz egindako eztanda kaotiko eta dibertigarria, eta ‘Mus Corrido’, Mexikoko musika herrikoiaren erritmoan egindako desamodio istorio mitikoa.