Zailtasun sexualek maila askotan eragin diezagukete. Batez ere, jakin behar duzu ez duzula zertan lotsatu, eta zailtasunaren jatorria ezagututa landu dezakezula. Aneiakulazioa jarduera sexualak irauten duen bitartean inolako eiakulaziorik ez izatea da. Egoeraren araberako aneiakulazioa duten pertsonek ezin dute nahita eiakulatu sexu-jardueran, baina, askotan, gai dira erekzio normalak izateko, masturbazioan eiakulatzeko eta gaueko emisioak izateko. Izan ere, batzuetan, bikotekidearen sexuan edo sexu-jarduera zehatzetan gerta daiteke.
Ohikoa ez den fenomenoa bada ere, gaixotasun hori hainbat baldintza medikoren eta psikologikoaren ondorio izan daiteke. Eremu psikologikoari dagokionez, zenbait faktore erabakigarri egon daitezke, hala nola:
•Norberaren gorputzaren kontzientziarik eza: gorputzarekiko deskonexioak plazeretik urruntzen gaitu, eta haren funtzionamendu egokiari ere eragin diezaioke.
•Erruaren edo kontrola galtzeko beldurraren ondoriozko inhibizio psikologikoa: sexua uste baino mentalagoa da, eta, horregatik, erruaren edo beldurraren moduko sentimenduekin lotzen badugu, zailtasunak izan ditzakegu.
•Orientazio autosexuala: orientazio autosexualak geure pertzepzioarekin kitzikatzea baino ez digu ahalbidetzen, eta hori kaltegarria izan daiteke bikoteko zenbait funtzionalitate sexualentzat.
•Errendimendu-antsietatea: bikotekideari atsegin ematean zentratuta egoteak ez du zertan txarra izan, baina hori espektatiba batzuk betetzeko antsietateak eragindako obsesio bihurtzen denean, gure plazera bigarren mailan geratuko da.
Aneiakulazio psikogenorako eraginkorrak direla frogatu duten tratamenduen artean, honako hauek daude: terapia sexuala, bibragailu bidezko estimulazioa…