Aigüeseko prebentorioa luxuzko hotel gisa sortu zen, XIX. mendean. Alacanteko probintziako eraikin enblematikoa neguko hotel bikain gisa sortu zen, tuberkulosiaren aurkako zentro izatera igaro zen gero, eta, ondoren, itxi egin zuten. Gaur egun, misterioz betetako gune beltza da; bertako harresien artean, iraganeko mamuak bizi dira, adituen arabera.
1816. urtea zen Casas Rojas kondea espazio hori eraikitzen hasi zenean. Bertan, lau solairuko eraikin ikaragarria eraiki zuen, aisialdirako guneekin. Ehun urte baino gehiagoko arrakastaren ondoren, Gerra Zibilaren etorrerak bezeroak desagertzea eragin zuen, eta hotela itxi egin zen. Une horretatik aurrera hasi ziren istorio beldurgarriak.
1938an, haurrek tuberkulosia har ez zezaten prebentorio bihurtu zen hotela. Infektatu ez zitezen, kutsatu gabeko haurrak eraman ahal izateko espazioa, eta, aldi berean, umezurtzak hartzeko espazioa ere.
Kondairak dioenez, ume horietako batzuk egoera arraroetan hil ziren. Gainera, hainbat ezbehar gertatu ziren, hala nola suteak eta heriotzak. Hildako gehiago izan ziren, baina ez ziren inoiz agertu erregistroetan. 60ko hamarkadaren amaieran, prebentorioa itxi ondoren, parapsikologiako aditu asko hurbildu dira, eta psikofoniak entzun dituztela eta presentzia misteriotsuak ikusi dituztela esan dute; halaber, erritualak ere gertatu dira horma mal- kartsu eta eraitsien artean. Aditu horietako bat Copérnico García da. Han egon ziren haurrekin hitz egin zuen, eta frogatu du heriotza horiek egoera arraroetan gertatu zirela.
Psikofoniak eta erritualak
Gertaera eta elezahar ugarien artean “Jantzi zurizko damarena” azpimarra dezakegu. Abandonatu zutenean, inguruan paseatzen ari zen bikote batek adierazi zuen emaku- me bat ikusten ari zela, eta, aurkitu zutenean, “poliki-poliki eraikinaren barrualdera joan zen”. Batzuek diote Veronica dela, Casas Rojas kondearen emaztea, eta haren arima eraikina zaintzen geratu dela.
Ilunabarrean, harresiak zeharkatzera ausartzen diren ausart askok txistuak entzuten dituztela diote, eta irudi zeharrargien distira islatzen da leihate irekietatik behera eroritako harmailak igotzean.
Zientzia ezkutu eta paranormaletan adituek diotenez, gaueko bisitetan ispiluetan islatutako mamuen lekuko izan dira, eta, tamainari erreparatuta, tuberkulosiaren ondorioz hil ziren haurren arima galduak omen dira. Bere ibilbideetan, halaber, ezerezetik begiratzen duten aurpegiak, korridoreetako itzalak eta ahots ezohikoak, haurren oihuak laguntza eske eta zarata bitxien lekuko izan direla diote, beste fenomeno azaldu ezin batzuen artean. Hala ere, misterioa sakonagoa da eraikinaren kapera bisitatzen denean. Izan ere, horixe izan da sekta eta erritual askoren eszenatokia, fenomeno paranormal ugari, psikofonien grabazio kezkagarri baino kezkagarriagoak, eta gertakari azaldu ezinak. Copérnico García ikertzaileak adierazpen batzuetan adierazi zuenez, “urte hauetan guztietan esperientzia ikaragarriak bizi izan ditut, baina erietxe barruan bizi izan dudan batek betiko markatu nau”. Ikertzailearen esanetan, gau batean, eraikinaren barruan bere taldearekin zegoela, “bigarren solairuko ispilu batean agertu zitzaion argi bat ikusi zuen, eta ez daki zer izan zitekeen”, une horretan bakarrik baitzegoen.